Ja, daar schrik je van hè? Baasje had het daar vanavond over. Ik schrok er zelf ook van.
We zijn vanavond bij een andere hondenschool wezen kijken, waar mijn maatjes ook heen zijn gegaan. Leuke sfeer hing daar.
Daarna zijn we naar de school gegaan waar ik nu zit. Maar daar was het helemaal niet gezellig. Er waren sowieso weinig honden en baasje was streng. Ik was dan ook wel heel vervelend, bedenk ik me nu achteraf. Ik moest mijn baasje beschermen tegen al die andere honden. En daarnaast rook het gras zó lekker.... Vrouwtje was streng, dat moest van de meneer die erbij liep. Ik voelde me een beetje ongelukkig. Ze deed nooit zo tegen mij, maar ik deed wel heel gemeen tegen iedereen...
Vrouwtje had door dat ik me niet fijn voelde en kwam naast me zitten. Ze stelde me gerust zoals alleen vrouwtje dat kan. Ik besloot weer braaf te zijn, zodat vrouwtje het minder moeilijk zou hebben. Dus deed ik goed mijn best op het loslopen en gelukkig was ze daar heel blij mee!
Eenmaal thuis gingen we nog even een rondje lopen voor we zouden gaan slapen. Er kwam een mevrouw aan, misschien zou ze vrouwtje wel gaan slaan met die tas van haar...!
Ik ging blaffen, maar die mevrouw ging geen meter aan de kant. ''Ga weg van mijn vrouwtje!'', vertelde ik haar. Toen ze niet luisterde, hapte ik naar haar tas. Dat ging vrouwtje echt te ver en ze riep me boos terug. Ik zie vrouwtje niet vaak boos, maar eigenlijk maakte het me ook geen ruk uit op dat moment. Ik was ook boos. Al die wezens moeten eens weten dat vrouwtje belangrijk is voor mij en dat ze uit haar buurt moeten blijven! Verdorie!
De rest van de wandeling liep ik te mokken. Vrouwtje moet beschermd worden, maar dat wil ze niet. Maar het is wel mijn taak. Al vindt zij weer van niet. En toen kwam het: Vrouwtje zei dat ze wilde stoppen met trainen. Wel voor even, maar ze zei het wel! Oh nee. Ik heb het echt big time verpest...
Dat was helemaal niet mijn bedoeling! Maar vrouwtje zei dat het goed was voor mij, even rustig worden enzo... Ik weet het niet hoor. Ik weet niet of ik dat wel nodig heb. Ik heb het vrouwtje nodig. Ze gaat me toch niet verlaten als we stoppen met trainen? Wat betekent het eigenlijk? Gaan we dan geen leuke dingen meer doen? Ik snap haar niet.
Ik was helemaal overstuur. En nog steeds een beetje. Ik hoop dat ze het niet meent. Ik vind school leuk en wandelen ook. Daar stoppen we toch niet mee? Ik geef toe, ik maak het voor het vrouwtje altijd heel erg zwaar.. Maar ik kan er niets aan doen. Echt niet. Ik ben gewoon mezelf niet als ik het vrouwtje moet beschermen. Dan komt de oer-Odi in mij naar boven...
Zucht... Ik heb nog een lange weg te gaan... Ik hoop dat vrouwtje ooit zelf weet hoeveel ik van haar houd en hoe goed ze is voor mij...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten