Na lang wachten mocht ik eindelijk de auto uit. Ik liep vrolijk met het vrouwtje mee, en ineens zie ik een hond in mijn ooghoeken. Ik loop vrolijk op hem af, benieuwd wie het is. Maar ik werd helemaal niet vriendelijk begroet! De hond viel mij aan!!
Ik blafte heel hard terug, ik schrok een beetje.
Bleek dat die hond met ons mee ging!! Daar zat ik dus helemaal niet meer op te wachten. Maar goed, vrouwtje weet wat ze doet, ik vertrouw haar. Ik mocht al heel snel los wandelen, maar die andere hond bleef vast. Ik weet wel waarom. Hij is niet lief!
Ik heb heerlijk in mijn eentje gespeeld, maar op een gegeven moment kreeg ik medelijden met die andere hond. Hij bleef maar aan de lijn en hijgde heel erg. Ik ging naar hem toe, deed al mijn trucjes om hem aan het spelen te krijgen. En toen ik spelbogen ging maken, kwam hij los! Hij wilde wel spelen! Hij was alleen een beetje bang. Ik weet daar natuurlijk alles van, zo was ik vroeger ook...
Toen hij los mocht, heb ik ervoor gezorgd dat hij zich beter voelde. We hebben heerlijk gespeeld samen!
Ten slotte zei vrouwtje dat ik heeeel goed had geluisterd! Daar was ik zo blij mee! Ik gedraag me ook steeds beter, ik voel me ook fijner :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten