Odi de Vredestichter?

Vanavond op cursus hadden onze trainers toch wel een erg interessante discussie. En het ging over mijn hond.
Odi blaft veel op cursus. Ja, dat weet iedereen. Maar waarom blaft hij? Ze zijn er de hele training mee bezig geweest.
Onzekerheid? Ja, zou kunnen, maar het leek er niet op. Enthousiasme? Mwah, ook niet...
Pff wat een  moeilijke discussie. Ik zag ze steeds mijn kant op kijken, maar zei er niets van.
Op een gegeven moment komt de ene trainer naar me toe, en vraagt hoe oud Odi is. Uhhh, 1 jaar en 3 maanden? Nou ok. Of ik hem al vanaf pup af aan had.
Nee, helaas niet. Vanaf 8 maanden. Hmm.. Ja...
En hij liep weer weg. Even later kwam de andere trainer. ''Waarom blaft Odi?'' Ik zei dat ik dacht dat het aan de situatie was, soms is hij te onzeker, soms te enthousiast en het komt ook voor dat hij zich geremd voelt door de lijn waar hij aan vast zit. En ook hij ging er weer vandoor na mijn verhaal.

Ik hoorde ze maar kibbelen tegen elkaar. ''Nee dat zit zo.''
''Ja maar nu doet hij het niet, dus dat klopt niet.''

Aan het einde van de les hadden ze een uitkomst. Odi wilde conflicten tussen andere honden oplossen. Als twee honden op elkaar vlogen, begon Odi te blaffen en wilde er naartoe. Hij wilde ze stoppen, aangezien de baasjes niet (of niet genoeg) deden. Dit gebeurde inderdaad een aantal keer in de les. Als een andere hond blaft, blaft Odi mee. Dit is dus niet om een meeloper te zijn, maar om die hond de mond te snoeren.
Ik moest er hartelijk om lachen, wat een discussie over één hond... Ik heb in ieder geval genoeg om over na te denken.

Toen ik het veld af liep, en Odi braaf mee liep, hoorde ik de één tegen de ander zeggen: ''Zie je nou wel? Nu is er geen spanning en doet hij het niet...''