donderdag 22 augustus 2013

Pluizending


Ik zou jullie op de hoogte houden van dat pluizending dat vrouwtje ''kat'' noemt.
Nou, vandaag zat het me toch echt niet lekker. Hij werkte op mijn zenuwen. Overal waar ik was, was hij. En als ik hem dan weg snauwde omdat ik nu eens lekker bij het vrouwtje lag, pakte zij hem weer op en zette hem weer bij haar op schoot. Zo vermoeiend!

Vrouwtje zei dat ze wilde dat wij vriendjes werden, ik en dat ding. Dus dacht ik vanmiddag: ''Laat ik met zijn speelgoed gaan spelen!'' Mooie manier om contact te maken toch? Hij speelde al met zo'n slingerbuis met een bal erin, dus ik rende naar hem toe om mee te doen. En toen rende hij dus heel hard weg voor mij. Ik probeerde de zachtere aanpak: ik ging er bij liggen. Ja, toen kwam hij wel. Maar ik snauwde hem (écht per ongeluk!) weg.. Vrouwtje sprak me streng toe. Ja ja, ik weet dat het niet mag... Zucht. Ik zag het als uitdagen, maar soms vergeet ik dat niet iedereen een hond is en dat ik dus ook niet iedereen zo hard mag bijten... Vind ik lastig hoor!
Gelukkig mocht ik nog wel verder spelen van het vrouwtje. Dat spel is echt heel leuk! Ik snap alleen nog niet waarom die bal er niet uit kan.

Vanavond weer, ik ben wezen zwemmen met Sascha en toen ik thuis kwam, moest die kat weer bij mij zitten. Diepe zucht. Ik liet hem met een blafje weten dat ik niet zoveel zin had in hem. Had je die andere mens-wezens eens moeten horen.. Pfff. Ik ben wel heel blij dat vrouwtje mij negen van de tien keer begrijpt. Scheelt zoveel stress. Vrouwtje knipt dan altijd met haar vingers en vraagt of ik haar wil aan kijken. Dan loopt ze weg en moet ik achter haar aan lopen en gaan zitten als zij stil gaat staan. Als ik dan niet meteen terug ren naar dat monster om hem te vertellen wat ik van hem denk, gaat vrouwtje mij altijd knuffelen! En dan voel ik me toch weer heel erg braaf!

Maar nu denken jullie dat ik die ''kat'' steeds pijn wil doen, maar dat is echt niet zo hoor! Hij is gewoon... Anders. Ik snap dat niet zo goed. Hij staart me dan aan met die grote ogen van hem, en dan voel ik me gewoon bedreigd. Alsof hij mij aan wil vallen. Verder is hij wel een soort van oké, denk ik...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten