Ik ben een toppertje!

Vrouwtje had me al voorbereid op een lange dag alleen. Ze zei dat ze van 9 tot 6 van huis zou zijn. Dat vind ik erg lang. Ik zag er ook als een berg tegenop. Zo lang zonder haar...

Maar ik was blij verrast! Vrouwtje had namelijk tot in de puntjes alles voor mij geregeld! Vanmiddag kwam een lieve vrouw mij ophalen, Lisanne genaamd. Zij is het vrouwtje van mijn beste vriendin: Tessa. Ze kwam mij ophalen om te gaan wandelen. Ik wilde me van mijn beste kant laten zien, dus luisterde extra goed! En dat kreeg vrouwtje ook te horen. Ik was heel braaf geweest.

En toen vrouwtje thuis kwam, zijn we meteen naar school gegaan. Dat had ik niet verwacht. We zijn daar al zo enorm lang niet geweest... Ik werd daar altijd zenuwachtig en... nou ja... jullie kennen de rest. Maar nu ging het heel goed. Vrouwtje liet me merken dat ik niets had om bang voor te zijn. Had ik ook niet. Ik heb maar twee keer per ongeluk geblaft! Verder heb ik wel alles heel erg goed in de gaten gehouden. Soms zó goed, dat ik niet eens merkte dat het vrouwtje weg liep. Bleef ik daar gewoon zitten! Zag er vast heel rebels uit. Zo bedoelde ik het niet hoor...
Ik heb echt geprobeerd de hele les te luisteren! Heb zelfs netjes naast het vrouwtje gelopen in plaats van voor haar uit! Doe me dat maar eens na, vieze hondensnuiters!
Jammer dat we door mijn afwezigheid de inschrijfdatum van het examen hebben gemist... Ik had graag mee willen doen en vrouwtje willen bewijzen dat ik haar waard ben! Maar ja... Volgende keer misschien beter.

Nu lig ik heerlijk in mijn mand met de laptop van het vrouwtje. Speeltjes erbij, koekje erbij. Ik geniet wel hoor. Ik vond het een positief dagje en wil vrouwtje uit de grond van mijn kloppend hart bedanken voor deze mooie dag!

Vrouwtje geeft mij geen .... Oh, laat maar.

Ik wilde eigenlijk een heel verhaal schrijven over mijn vrouwtje. Over wat ze allemaal niet doet...
Maar toen bedacht ik me.. Ik zou niet meer lelijk over haar doen. Daarbij komt nog dat ze iets geweldigs had geregeld voor mij. Dus dat ze zo weinig tijd had voor me de afgelopen dagen, vergeef ik haar wel weer.

Ze had namelijk geregeld, dat ik, Odi de Grote, een interview kreeg!! Met een echte journalist!
Heeft ze me gisterenmorgen verteld. Ik was zo enorm zenuwachtig, dat ik er buikpijn van kreeg. Gelukkig kon ik wat gras naar binnen werken. Helaas voor het vrouwtje kwam dat gras er ook allemaal weer uit. Ik was zo zenuwachtig! Ik kon het ook niet helpen.
Maar gisterenmiddag kwamen ze dus langs! Vrouwtje had mij naar buiten gedaan, samen met Sascha. Waarschijnlijk omdat die meneer zo bang was. Want dat merkte ik wel toen ik binnen kwam hoor...

Maar ik heb braaf onder de tafel gelegen en ging ook braaf poseren toen dat van mij gevraagd werd. Want ja, een echte beroemdheid is heel erg goed in poseren! Natuurlijk ben ik dat dan ook. Vrouwtje stond er ook op, want zij gaat al mijn verhalen naar die meneer opsturen. Dan mag zij ook wel op de foto, niet waar?

Ik vond het allemaal heel erg spannend en heb het vrouwtje erg goed in de gaten gehouden in de tijd dat die journalisten er waren... Want ze moet natuurlijk wel veilig blijven!
En toen die mensen weg gingen, zou ik eigenlijk vrouwtje aanspreken op haar gedrag. Ze had namelijk verteld dat buitenlandse honden moeilijker waren dan Nederlandse honden. Pfft. Die Nederlandse honden snappen niet eens de normale hondentaal! En dan zou ik moeilijk zijn?!! Wat denkt ze wel niet?!
Oh ja, ik zou niet meer mopperen....
Nou uhm. Dat was het dan...

Volgende week staan we in de krant! Vrouwtje. En ik. Odi.

Ik word beroemd!!!!

Sommigen hebben het al gelezen op die ene site waar vrouwtje altijd alles op zet. Gezichtsboek ofzo.
Ze hadden het beter blafboek kunnen noemen. Want hallo hee, wat wordt daar veel geblaft over nutteloze zaken.

Maar dat even terzijde, ik ging vertellen waarom ik beroemd ga worden! Ja, lees het nog maar eens. Beroemd. Odi de hond. Beroemd. Je gelooft het niet hè?
Nou, ik zal het eens even piekfijn uitleggen. Mijn vrouwtje heeft een mailtje gehad. Van een beroemde man. Hij geeft namelijk kranten weg. Ofzo.
Hij vroeg of mijn vrouwtje iedere week een stuk voor de krant wilde schrijven. Tja, daar gaat ze weer hè. Een beetje met de eer strijken. Ik schrijf alle blogs, en zij krijgt alle aandacht.

Dus. Die man. Hij wil dus dat mijn vrouwtje (ik!!!) een column gaat schrijven. Omdat mensen graag ons verhaal willen lezen. Ik ben heel trots op mezelf en ga me ook heeeeeeeeeeeel goed gedragen, zodat er alleen maar positieve berichtjes in die krant komen!

Hoe die man ons gevonden heeft? Nou. Gewoon via deze blog! Gaaf toch?! Hij las deze blog, dacht natuurlijk: ''Goh, wat is die hond geweldig!'' en wilde daarna weten wie ik was. Toen heeft hij contact opgenomen met de stichting, die het e-mailadres van mijn vrouwtje heeft gegeven. Zo kwam hij dus bij mijn vrouwtje aan. Hij had een heel net mailtje geschreven, maar toch schrok mijn vrouwtje. Ze vertelde mij het hele verhaal en zei dat ze het niet kon geloven. Ze onderschat mij!!! Ik ben toch ook geweldig... Toch?

Aan al mijn onderdanen en fans.....

Een fijn weekend!